Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας, 16 Νοεμβρίου.

Ιδέες για δραστηριότητες σχετικά με την έννοια της ανεκτικότητας

Διαβάζουμε το βιβλίο:

Ένας καλόκαρδος... καρχαρίας!

Λήδα Βαρβαρούση
εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2001

Ξέρω έναν καρχαρία
που δε χάνει ευκαιρία
για ν' αρχίσει φασαρία!
Τι επάγγελμα κι αυτό,
ψάρι να 'ναι τρομακτικό!
Κανένας δεν το πλησιάζει,
γιατί η όψη του τρομάζει.
Μα δεν είναι σαν τους άλλους
ους κακούς και τους μεγάλους!
Αυτό που θέλει μοναχά
είναι ένα φίλο στα βαθιά.

Μαθησιακή επιδίωξη:

Η δραστηριότητα αυτή εξυπηρετεί στο ότι μας προκαλεί να συμπεριφερόμαστε στους άλλους με τον τρόπο που θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν.

Κάνουμε ερωτήσεις όπως:

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με κάποιον που είναι μεγαλύτερoς από εσάς;

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με κάποιον που λέει ψέματα;

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με κάποιον που είναι στη φυλακή;

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με κάποιον που έχει διαφορετικό χρώμα μαλλιών;

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με ένα «νταή» δηλ. κάποιον που σας φοβερίζει ;

Θα μπορούσατε να είστε φίλοι με ... ;
Αφού ακούν κάθε ερώτηση, τα παιδιά πηγαίνουν σε ένα καθορισμένο σημείο στην αίθουσα. Αν απαντήσουν «όχι», για παράδειγμα , πηγαίνουν προς τα αριστερά. Αν απαντήσουν "ναι ", πάνε προς τα δεξιά. Εάν δεν είναι βέβαιοι, θα μείνουν στη μέση της αίθουσας. Ξεκαθαρίζουμε από την αρχή ότι δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος απαντήσεις και ότι μπορεί ο καθένας να κινηθεί σε ένα νέο σημείο, αν η συζήτηση τους παρακινήσει να αλλάξουν γνώμη.

Στο τέλος φτιάχνουμε ένα βραχιολάκι και γράφουμε την λέξη ΣΕΒΑΣΜΟΣ.

Θα χρειαστείτε:

Παλιά περιοδικά

Ρολό από χαρτί τουαλέτας ή χαρτί κουζίνας

Κόλλα

Ψαλίδι

       

http://www.freekidscrafts.com

Ασπίδες

 

Οι μαθητές μπορούν να δημιουργήσουν ασπίδες με θετικές λύσεις σε προβλήματα όπως ο εκφοβισμός (ή και άλλα δύσκολα θέματα). Αυτές οι λύσεις τους προστατεύουν από τις αρνητικές επιπτώσεις των προβλημάτων τους. Μπορεί να ξεκινήσει έτσι μια ευρύτερη συζήτηση!

Εκφοβισμός και ανεκτικότητα

1) Δίνουμε σελίδες με το περίγραμμα του σώματος  ενός παιδιού. Ζητάμε από τα παιδιά να μας πουν εκφράσεις αρνητικές που έχουν ακούσει όταν κάποιοι προσπαθούν να φοβίσουν κάποιους άλλους όπως: «Είσαι χαμένος, Κανείς δεν σε θέλει, είσαι χαζός».  Γράφουμε μέσα στο περίγραμμα τα αρνητικά σχόλια. Όταν τα περιγράμματα είναι εντελώς γεμάτα με μια ποικιλία αρνητικών σχολίων, τα παιδιά τα τσαλακώνουν και μετά τα ξετσαλακώνουν. Αναρτούν τα ζαρωμένα σχέδια γύρω γύρω στην αίθουσα. Εξηγούμε στα παιδιά ότι τα σχέδια αυτά είναι παραδείγματα του τι μπορεί να κάνουν αρνητικά σχόλια σε ένα πρόσωπο που είναι θύμα εκφοβισμού. Τα αρνητικά σχόλια μπορεί να καταστρέψουν την αυτοεικόνα του θύματος.

Στη συνέχεια δίνουμε νέες σελίδες με το περίγραμμα του σώματος  ενός παιδιού και ζητάμε από τα παιδιά να γράψουν πολλά θετικά σχόλια όπως «Είσαι πολύ καλός φίλος». Κόψτε αυτά τα σχέδια στο περίγραμμά τους, αλλά να μην το τσαλακώσετε. Αναρτήστε τα γύρω από το δωμάτιο. Συζητάμε με τα παιδιά ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δύο.

2) Η δραστηριότητα οδοντόκρεμα

Ζητήστε από έναν εθελοντή να έρθει στο μπροστινό μέρος του δωματίου.

Τοποθετήστε μια λωρίδα από κολλητική ταινία κατά μήκος του τραπεζιού.

Από ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας, ο εθελοντής θα ρίξει λίγες σταγόνες οδοντόπαστας κατά μήκος της ταινίας.

Μετά ζητάμε από τον εθελοντή να βάλει την οδοντόκρεμα πίσω στο σωληνάριο. Προφανώς, δεν μπορεί να γίνει.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το ότι δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω τα οδυνηρά λόγια αφού έχουν ειπωθεί.

Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας

©

Η Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας καθιερώθηκε από την UNESCO το 1995, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την ανάγκη αποδοχής του διαφορετικού, σε μια εποχή όπου τα στερεότυπα, το μίσος και η άγνοια απειλούν τις κοινωνίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Ανεκτικότητα σημαίνει εκτίμηση σε κάθε ανθρώπινο πολιτισμό, αναγνώριση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών του Άλλου. Η ανεκτικότητα δεν αποτελεί μόνο ηθικό καθήκον, αλλά επίσης πολιτική και νομική υποχρέωση για τα άτομα, τις ομάδες και τα κράτη. Όπως έχει δηλώσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν: «Όλοι μας έχουμε την ευθύνη να προστατεύσουμε αυτούς που είναι ευάλωτοι στις διακρίσεις λόγω φυλής, θρησκεύματος, εθνικότητας, γλώσσας, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού ή άλλων παραγόντων. Η ανεκτικότητα μπορεί να αποτελέσει το αντίδοτο στην προκατάληψη και το μίσος».

Στην Ελλάδα, η Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας φέτος αποκτά ιδιαίτερη σημασία, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης καχυποψίας απέναντι σε καθετί διαφορετικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι επιθέσεις ρατσιστικής βίας σημειώνουν ανησυχητική αύξηση τους τελευταίους μήνες, απειλώντας μετανάστες «χωρίς χαρτιά», νόμιμους μετανάστες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Σύμφωνα, άλλωστε, με τον Ύπατο Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, «η αυξανόμενη έλλειψη ανεκτικότητας αποτελεί ξεκάθαρο κίνδυνο στο θεσμό του ασύλου».

«Οι πρόσφυγες που δραπετεύουν από τη μισαλλοδοξία στην πατρίδα τους αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερη μισαλλοδοξία στις χώρες όπου επιζητούν προστασία» πρόσθεσε ο κ. Γκουτέρες. «Η μάχη κατά της έλλειψης ανεκτικότητας απαιτεί συντονισμένη δράση από όλα τα κράτη. Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αντιπαρατεθούμε στον ανορθολογισμό, την υποψία και τα κελεύσματα προς αποκλεισμό. Αντί να υποκύψουμε σε λαϊκιστές αντιλήψεις, πρέπει να υπερασπιστούμε ταχύτατα τις οικουμενικές αρχές και αξίες –όπως η προστασία όσων έχουν ανάγκη». 

Προωθώντας την Ανεκτικότητα

Την ημέρα της 50ης επετείου της UNESCO, στις 16 Νοεμβρίου 1995, τα κράτη μέλη της υιοθέτησαν τη Διακήρυξη των Αρχών για την Ανεκτικότητα. Μεταξύ άλλων, η διακήρυξη επιβεβαιώνει ότι ανεκτικότητα δεν σημαίνει ούτε ταύτιση ούτε αδιαφορία. Ανεκτικότητα είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση της μεγάλης ποικιλίας πολιτισμών, τρόπων έκφρασης κι εκφάνσεων της ανθρώπινης ύπαρξης ανά τον πλανήτη. Ανεκτικότητα σημαίνει αναγνώριση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των άλλων. Υπάρχει μεγάλη ποικιλομορφία μεταξύ των ανθρώπων. Μόνον η ανεκτικότητα μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση των μικτών κοινοτήτων σε κάθε περιοχή του πλανήτη.

Η Διακήρυξη χαρακτηρίζει την ανεκτικότητα όχι μόνο ως ηθικό καθήκον, αλλά και ως πολιτική και νομική υποχρέωση για τα άτομα, τις ομάδες και τα κράτη. Τη συσχετίζει με τα διεθνή όργανα για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καθιερώθηκαν τα τελευταία πενήντα χρόνια και τονίζει ότι τα κράτη θα πρέπει να συντάξουν νέα νομοθεσία, όπου αυτό είναι απαραίτητο, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ίση μεταχείριση και την ισότητα των ευκαιριών για όλες τις ομάδες και τα άτομα στην κοινωνία.

Παράλληλα με την κατάφωρη αδικία και τη βία, οι διακρίσεις και η περιθωριοποίηση αποτελούν κοινές μορφές μη ανεκτικότητας ή μισαλλοδοξίας. Η εκπαίδευσηγια την ανεκτικότητα θα πρέπει να στοχεύει στην αντιμετώπιση των επιρροών που οδηγούν στο φόβο και τον αποκλεισμό των άλλων. Επίσης, θα πρέπει να βοηθά τους νέους να αναπτύξουν τις ικανότητες της ευθυκρισίας, της κριτικής σκέψης και της ηθικής συλλογιστικής. Η ποικιλομορφία των θρησκειών, των γλωσσών, των πολιτισμών και των εθνοτήτων ανά τον πλανήτη δεν είναι ένα πρόσχημα για σύγκρουση, αλλά ένας θησαυρός που μας εμπλουτίζει όλους.

http://www.unhcr.gr/ypati-armosteia-toy-oie-gia-toys-prosfyges/spotlight/artikel/fb6ece72491243b3d541382696f114e7/diethnis-imera-anekt.html